Αρχή της αειφορίας, ιδέα,όραμα ή κίνημα

Σαν περιβαλλοντικός όρος η «αειφορία» έγινε ευρύτερα γνωστός τα τελευταία δεκαπέντε (15) χρόνια, χαρακτηρίσθηκε, κατηγορήθηκε κατά κόρον και αμφισβητήθηκε. Στη Δασοπονία η ¨αειφορία¨ αποτελούσε ανέκαθεν κυρίαρχο στόχο, που γίνεται πράξη και επιτυγχάνεται, μόνο αν εφαρμόσουμε στα δάση μας την αειφορική εκμετάλλευση όσον αφορά το ξυλαπόθεμα. Αυτό σημαίνει ότι κατά την διαχείριση των δασών με την «αρχή της αειφορίας» καρπωνόμαστε τόσο ξύλο όσο είναι η αύξηση του ξυλώδους κεφαλαίου της συστάδας Η αειφορική αυτή εκμετάλλευση εφαρμόστηκε για πολλές 10ετίες στην ξυλοπαραγωγή.
Τα δάση αποτελούν το μεγαλύτερο σε έκταση οικοσυστημα μετά τους ωκεανούς κατά συνέπεια οι ευεργετικές επιδράσεις τους στο περιβάλλον είναι τεράστιες, γι’ αυτό αποτελεί επιτακτική ανάγκη η διατήρηση και προστασία τους. Από τις αρχές της δεκαετίας του 80 και όταν έγιναν ευρύτερα γνωστές οι ευεργετικές ωφέλειες και επιδράσεις του δάσους στο περιβάλλον, σκοπός της δασοπονίας πλέον δεν αποτελεί μόνο η ξυλοπαραγωγή, αλλά το σύνολο των λειτουργιών του δάσους και από τότε περνάμε στην Δασοπονία πολλαπλών σκοπών. Κατά συνέπεια, για τη Δασοπονία ο όρος «αρχή της αειφορίας» είναι πολύ συνηθισμένος και δεν εισέρχεται για πρώτη φορά στο λεξιλόγιό της. Επίσης πάρα πολύ γνωστοι είναι και οι όροι αειφορική διαχείριση, βιώσιμη ανάπτυξη, αειφορική εκμετάλλευση κ.λπ. γνωρίζει επίσης πόσο δύσκολο είναι να τα πετύχεις όλα αυτά σαν στόχους και να τα διατηρήσεις. Η αειφορία για να επιτευχθεί αλλά κυρίως για να διατηρηθεί και να μείνει, πρέπει να παλέψεις, με μικρά και μεγάλα συμφέροντα, με μικροπολιτικές με συνήθειες και νοοτροπίες
Ο δασικός κόσμος πάλεψε και παλεύει, με τους οικοπεδοφάγους, τους εμπρηστές, τους εκχερσωτές, τους λαθροκυνηγούς, τους κτηνοτρόφους, τους καταπατητές δασικής γης, που επιβουλεύονταν τις δασικές εκτάσεις, κάτω από φοβερά αντίξοες συνθήκες, να διατηρήσει αναλλοίωτη την αειφορική προσφορά των δασών και των δασικών εκτάσεων της χώρας, με αποτέλεσμα να γίνεται δυσάρεστος και μη αρεστός στην κοινωνία Η Δασοπονία συνεπώς γνωρίζει και είναι σε θέση να διδάξει άριστα την έννοια της αειφορίας, και κυρίως να δείξει ότι η επίτευξή της απαιτεί συγκρούσεις, αγώνες και αρετή και τόλμη
Γιατί η αειφορία είναι αρχή και ιδανική κατάσταση είναι μια ιδεολογία που για να εφαρμοστεί πρέπει πρώτα να γίνει, βίωμα, όραμα, εμπειρία από τους ενστερνιστές, της οι οποίοι στη συνέχεια πρέπει να δώσουν μάχη και να αγωνισθούν για να γίνει πράξη