Tο ποτάμι έστειλε ένα μήνυμα σε όλους μας κατ εμέ ηχηρότατο ότι: δεν πάει άλλο την άλλη φορά θα έχουμε χειρότερα
Οι περισσότεροι το εξέλαβαν, ως μια τρύπα στο μπετό και γι αυτό συζητάνε αν πρέπει να καλυφθεί η τρύπα ή να ξεκινήσει σταδιακά το άνοιγμα του ποταμού, «χειμάρρου Αχυρώνα» λες και άμα ανοίξει το ποτάμι, θα σταματήσει να υπερχειλίζει, να πλημμυρίζει και να πατεί τα σπίτια των μουράγιων όπως έκανε το 1955, το 1984 και τόσες άλλες φορές
Το ποτάμι χτύπησε άλλη μια φορά το καμπανάκι κάνοντας αυτή τη φορά μια τρύπα στο μπετό, για να ξυπνήσει τους αρμόδιους από το λήθαργο που βρίσκονται και να αντιληφθούν επιτέλους ότι, το πρόβλημα έχει να κάνει με την χειμαρρικότητα και την πλημμυρότητα του ποταμού, που έφτασε και ξεπέρασε πλέον τα στενά όρια που του έχουν τεθεί από το 1953 και ψάχνει για διεξόδους
Είναι πλέον καιρός να σταματήσουν οι αρμόδιοι να κουκουλώνουν και να κρύβουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί και να κοιτάξουν, πως θα διευθετηθεί ο χείμαρρος, ούτως ώστε να μη κατεβάζει στερεά υλικά στη πεδινή κοίτη και να επανεξετασθεί τεχνοοικονομικά η έκτροπή και των δυο κλάδων του (φάραγγας και παλιόκαστρο) στον Τσικνιά.
Άμεσα πρέπει να ξεκινήσει μια μελέτη από ειδικούς επιστήμονες, αξιοποιώντας όλα τα μορφολογικά, μετεωρολογικά, κοινωνικά κ.λ.π. δεδομένα της περιοχής με σκοπό την διευθέτηση όλων των χειμάρρων του λεκανοπεδίου Καλλονής (Καθάριου Αχυρώνα και Τσικνιά) Η μελέτη αυτή θα προβλέπει και τα απαραίτητα τεχνικά αλλά και φυτοκομικά των πρανών έργα, στις λεκάνες απορροής των παραπάνω χειμάρρων, συγκρατώντας τα στερεά υλικά στην ορεινή κοίτη και στις λεκάνες απορροής, μειώνοντας την ταχύτητα και την ορμητικότητα των χειμάρρων, ουτώς ώστε να μη προκαλούνται ζημιές στα πεδινά
Οποιαδήποτε λύση στο πρόβλημα της πλατείας Καλλονής είτε για άνοιγμα του ποταμού, είτε για στένεμα της υπάρχουσας κοίτης, είτε για κάλυψη, προϋποθέτει την σωστή διευθέτηση της χειμαρρικότητας των χειμάρρων της περιοχή διαφορετικά θα γίνει μια τρύπα στο νερό
