Ακούμε, να επαναλαμβάνεται συχνά τώρα τελευταία, από κυβερνητικά στελέχη η διαβεβαίωση, ότι «όπου ήταν δάσος , θα ξαναγίνει δάσος» Πολύ ωραίο ακούγεται, όμως εμένα που τυχαίνει να έχω λίγες γνώσεις του αντικειμένου, κάτι δεν μου κάθεται καλά.
Προφανώς με την πρόταση αυτή εξαγγέλλουν την κήρυξη της έκτασης ως αναδασωτέας.
Τι σημαίνει κήρυξη της έκτασης ως αναδασωτέας: ότι η έκταση που κάηκε θα υπαχθεί σε ένα ειδικό καθεστώς προστασίας, όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα και τους Νόμους, ούτως ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες, για να αναγεννηθεί το δάσος, είτε φυσικά είτε τεχνητά, με σπορές και φυτεύσεις. Δεν σημαίνει ότι απαραίτητα το δάσος που κάηκε θα αναδασωθεί άμεσα
Το να κινηθεί η διαδικασία, κήρυξης της έκτασης ως αναδασωτέας, αποτελεί υποχρέωση του Δασάρχη να το κάνει, διότι σύμφωνα με τον νόμο, αν δεν κηρύξει την έκταση αναδασωτέα εντός τριμήνου διώκεται πειθαρχικά και ποινικά
Η κήρυξη της έκτασης ως αναδασωτέας, δεν σημαίνει απαραίτητα, ότι η έκταση αυτή θα ξαναγίνει δάσος. Ορισμένα δάση βέβαια κυρίως Χαλεπίου, Τραχείας Πεύκης και αείφυλλων πλατύφυλλων αναγεννιούνται τον πρώτο ή τον δεύτερο χρόνο με φυσικό τρόπο κατά μεγάλο ποσοστό. Στο υπόλοιπο δάσος, που δεν αναγεννήθηκε θα πρέπει να γίνει ανθρώπινη επέμβαση και με τεχνητό τρόπο (σπορές, φυτεύσεις) να ξαναεγκατασταθεί το δάσος Επίσης στα δάση της ελάτης που κάηκαν (Ταΰγετος Πάρνηθα Μαίναλο) είναι πολύ δύσκολο να αναγεννηθούν γιατί πρώτα πρέπει να δημιουργηθεί ένα δασογενές περιβάλλον και μετά να φυτευτεί η ελάτη
Όλα αυτά για να γίνουν, απαιτούν και προϋποθέτουν εμπεριστατωμένες μελέτες, σωστές αναθέσεις, έγκαιρες εργολαβίες και φυσικά μια παρά πολύ μεγάλη δαπάνη εκ μέρους της Πολιτείας
Γι’ αυτό το ποσοστό των καμένων εκτάσεων που αναδασώθηκαν μέχρι σήμερα είναι πάρα πολύ μικρό
Συνεπώς είναι μια κουβέντα αν το καμένο δάσος, θα ξαναγίνει δάσος
Ένα άλλο μεγάλο ζήτημα μετά την πυρκαγιά που παίζονται μεγάλα συμφέροντα είναι, το που ήταν δάσος και που δεν ήταν δάσος
