Παγκόσμια Ημέρα της Δασοπονίας

H 21η Μαρτίου έχει καθιερωθεί το 1972 από τη διεθνή κοινότητα ως η Παγκόσμια Ημέρα της Δασοπονίας και συμπίπτει με την έναρξη του εαρινού ηλιοστασίου καθιερώθηκε η μέρα αυτή για να φέρει τον άνθρωπο πιο κοντά στο δάσος που καλύπτει το 25% του πλανήτη, να γνωρίσει τις λειτουργίες του, να καταλάβει ότι είναι απαραίτητο για την επιβίωση του και να απαιτήσει την προστασία του δάσους, την διατήρηση και την άμεση αναδάσωση και αποκατάσταση των καμένων περιοχών
Τα Ελληνικά δάση παρουσιάζουν ορισμένες οικολογικές και διαχειριστικές ιδιαιτερότητες που τους δίνουν μία ξεχωριστή θέση στην Ευρωπαϊκή δασοπονία:
Είναι δάση μεγάλης βιολογικής αξίας λόγω της υψηλής βιοποικιλότητάς τους, όπως αυτή εκφράζεται από την πλούσια χλωριστική σύνθεση, το πλήθος ενδημικών και σπανίων φυτικών ειδών, και την ποικιλία των οικοσυστημάτων. Υπάρχουν μελέτες, οι οποίες δείχνουν ότι η Ελλάδα έχει τον υψηλότερο δείκτη δασικής βιοποικιλότητας στην Ευρώπη Η Ελληνική χλωρίδα απαρτίζεται από 5000 περίπου είδη, από τα οποία το 20% είναι ενδημικά, δηλαδή απαντώνται μόνο στην Ελλάδα. Η αντίστοιχη χλωρίδα των μεσευρωπαϊκών χωρών δεν υπερβαίνει τις 3000 είδη.
Είναι δάση φυσικά, αποτελούμενα από ποικιλία ειδών που ανανεώνονται με φυσική αναγέννηση.
Σταθμός για τη δασοπονία στη χώρα μας υπήρξε το 1953, όταν για πρώτη φορά η δασική αειφορία, εννοιολογικά ολοκληρωμένη, πέρασε στις τότε προδιαγραφές εκπόνησης των διαχειριστικών μελετών για τα δάση.
Η Ελληνική δασοπονία επιδιώκει την πολυδιάστατη (πολλαπλή) χρήση του δάσους γιά παραγωγή πλήθους υλικών αλλά και άυλων αγαθών, μη περιοριζόμενη στην απλή ξυλοπονία.(Δασοπονία πολαπλών σκοπών)
Κύριο μέλημα κάθε μορφής δασικής διαχείρισης πρέπει να αποτελεί η προστασία του δάσους.
Συνεπώς, επιβάλλεται η αντιμετώπιση του φαινόμενου των δασικών πυρκαγιών μέσα από μια ολοκληρωμένη διαδικασία διαχείρισης και προστασίας του φυσικού πλούτου στη χώρα μας, κάτι που μακροπρόθεσμα θα λειτουργήσει προληπτικά και όχι κατασταλτικά.
Τα αρνητικά στοιχεία της ελληνικής δασοπονίας είναι πολλά και ποικίλα, το βασικότερο όλων είναι, η έλλειψη δασολογίου και κτηματολογίου.
Κάτι που έχει όλη η Ευρώπη εκτός από την Ελλάδα και την Αλβανία
Το Δασολόγιο πρέπει να είναι η βασική απαίτηση πλέον όλων όσων νοιάζονται και αγωνιούν για την προστασία των Ελληνικών δασών